فروشگاه اینترنتی حافظه - رایکا33

حالت انتقال ناهمزمان (خودپرداز)

حالت انتقال ناهمزمان (ATM) به چه معناست؟

حالت انتقال ناهمزمان (ATM) یک تکنیک سوئیچینگ است که توسط شبکه های مخابراتی استفاده می شود که با استفاده از مالتی پلکسینگ تقسیم زمان همزمان برای رمزگذاری داده ها به سلول های کوچک و با اندازه ثابت استفاده می کند.

این با اترنت یا اینترنت متفاوت است ، که از اندازه بسته متغیر برای داده یا فریم استفاده می کند. ATM پروتکل اصلی است که در ستون فقرات شبکه نوری همزمان (SONET) شبکه خدمات دیجیتال یکپارچه (ISDN) استفاده می شود.

تبلیغات

Techopedia حالت انتقال ناهمزمان (ATM) را توضیح می دهد

حالت انتقال ناهمزمان با در نظر گرفتن سلول ها طراحی شده است. این به این دلیل است که داده های صوتی به بسته ها تبدیل می شوند و مجبور می شوند شبکه ای را با داده های پشت سر هم (داده های بسته بزرگ) که از همان محیط عبور می کنند ، به اشتراک بگذارند.

بنابراین ، بسته های صوتی هر چقدر کوچک باشند ، آنها همیشه با بسته های داده ای کاملاً بزرگ روبرو می شوند و می توانند حداکثر تأخیر در صف را تجربه کنند. به همین دلیل است که همه بسته های داده باید از یک اندازه باشند. ساختار سلول ثابت دستگاه خودپرداز بدین معناست که بدون تأخیرهای ایجاد شده توسط فریم های مسیریاب و تغییر نرم افزار ، می توان آن را به راحتی توسط سخت افزار تغییر داد.

به همین دلیل ، برخی از مردم معتقدند که دستگاه خودپرداز کلید مشکل پهنای باند اینترنت است. تکامل سوئیچینگ بسته ، فناوری ATM در توسعه ISDN باند پهن چند دهه پیش نقش اساسی داشت.

قبل از اینکه دو نقطه انتهایی بتوانند داده ها را تبادل کنند ، باید یک مدار یا اتصال مجازی برقرار شود. پس از راه اندازی اتصال ، همه سلول ها با طی همان مسیر به مقصد می رسند. هر سلول شامل یک هدر 5 بایت و 48 بایت محموله است که در مجموع 53 بایت است.

میزان ترافیک می تواند ثابت یا متغیر باشد. دستگاه خودپرداز قبل از شروع انتقال داده ، مسیرهای ثابت بین دو نقطه ایجاد می کند که با مجموعه پروتکل اینترنت (TCP / IP) متفاوت است ، جایی که داده ها به بسته هایی تقسیم می شوند ، هر کدام مسیر دیگری را طی می کنند تا به مقصد برسند. این کار صورتحساب استفاده از داده ها را آسان می کند. یک شبکه خودپرداز با یک افزایش ناگهانی ترافیک شبکه سازگار نیست.

دستگاه خودپرداز خدمات لایه پیوند داده را ارائه می دهد که روی پیوندهای فیزیکی لایه 1 OSI اجرا می شوند. عملکرد آن تقریباً شبیه شبکه های کوچک سوئیچ شده و مدار سوئیچ شده است ، که این امر را برای داده های با سرعت واقعی پایین ، با تاخیر کم مانند VoIP و ویدئو و همچنین برای ترافیک داده با بازده بالا مانند انتقال فایل ، ایده آل می کند.

از آنجا که طول سلولها ثابت است ، ترافیک شبکه به راحتی قابل پیش بینی است و به لطف زمان بندی داخلی سلولها ، امکان تعویض سریع سلول وجود دارد. این اطمینان می دهد که کیفیت سطح خدمات به راحتی برای کاربر نهایی تضمین می شود.

سرویس های خودپرداز به طور کلی دارای چهار گزینه مختلف نرخ بیت هستند:

نرخ بیت موجود: حداقل ظرفیت تضمین شده را فراهم می کند اما وقتی ترافیک شبکه حداقل باشد ، داده ها را می توان به ظرفیت های بالاتر تبدیل کرد.

Constant Bit Rate: نرخ بیت ثابت را مشخص می کند تا داده ها در یک جریان ثابت ارسال شوند. این مشابه یک خط اجاره ای است.

نرخ بیت مشخص نشده: هیچ نوع ضریب تضمینی را تضمین نمی کند و برای برنامه هایی مانند انتقال پرونده که تحمل تأخیر را دارند ، استفاده می شود.

رایکا33

Variable Bit Rate (VBR): توان مشخصی را فراهم می کند ، اما داده ها به طور یکنواخت ارسال نمی شوند. این امر آن را به گزینه ای محبوب برای کنفرانس صوتی و ویدئویی تبدیل می کند.